Het tot nog toe vrij onbekende Triatoma Virus, dat insecten doodt die de tropische ziekte van Chagas verspreiden, zou ingezet kunnen worden als pesticide om de insectenplaag onder controle te krijgen en daarmee de verspreiding tegen kunnen gaan. Eiwitonderzoekers van de Universiteit Utrecht en de Vrije Universiteit Amsterdam bestudeerden het virus tot in de kleinste details en publiceerden hun resultaten op zondag 28 april 2013 in Nature Chemistry.
Triatoma Virus.
Naar schatting van de Wereldgezondheidsorganisatie waren er in 2012 tien miljoen mensen met de ziekte van Chagas. Jaarlijks overlijden ten minste 20.000 mensen hieraan. Deze tropische ziekte wordt overgedragen door parasieten in bloedzuigende insecten. Het kan in de eerste paar maanden nog behandeld worden, maar na een langere periode is de patiënt niet te redden. De ziekte komt voornamelijk voor in Zuid-Amerika, maar rukt inmiddels ook op naar het noorden en werd al aangetroffen in de staat Florida.
Prof. Dr. Albert Heck
De bron bestrijden
Een van de beste manieren om verspreiding van de ziekte tegen te gaan, is door de insectenpopulatie die de ziekteverwekkende parasiet bij zich draagt te bestrijden. Het Triatoma Virus biedt hiertoe de mogelijkheid, omdat infectie met het virus de insecten doodt. In een poging om dit virus in kaart te brengen hebben onderzoekers van de groep van prof. Albert Heck (Universiteit Utrecht) in samenwerking met de groep van dr. Wouter Roos (Vrije Universiteit Amsterdam) met massaspectrometrie en atoomkrachtmicroscopie de samenstelling, structuur en stabiliteit van het virus tot in detail bestudeerd.
Een complexe samenwerking
De onderzoekers hebben aangetoond dat de stabiliteit van het virus wordt bepaald door een complexe samenwerking tussen het virus en zijn erfelijk materiaal, die sterk beïnvloed wordt door omgevingsfactoren. De experimenten geven tevens informatie over de opbouw van het virus en het functioneren van het genoom. Beide processen zijn cruciaal voor de levenscyclus van het virus. Verder dragen deze gegevens bij aan het ontwerp van virale systemen in de nanotechnologie en de geneeskunde.
Structuur en stabiliteit
Albert Heck: “Ons werk geeft veel inzicht in de structuur en stabiliteit van het virus. We hebben veel technieken gebruikt om er achter te komen hoe we het genoom van het virus er uit kunnen halen en daarna het virus weer in elkaar kunnen zetten. Dit biedt de mogelijkheid om nieuwe elementen aan het virus toe te voegen die potentieel dodelijk zijn voor de gastheer.”
Dit onderzoek is medegefinancierd door het Netherlands Proteomics Centre, NWO en FOM.