Politici en beleidsmakers zien graag dat burgers de handen ineenslaan en het voortouw nemen bij acties tegen verloedering van hun buurt. Maar als bewoners onvoldoende vertrouwen in medebewoners hebben, komen ze niet snel in beweging tegen overlast en onveiligheid. Zij willen steun van de overheid en instanties die zich om hun buurt bekommeren.
Dit blijkt uit recent onderzoek dat tijdens de conferentie ‘Zelfredzame buurten – Hoe doe je dat?‘ op donderdag 14 april 2011 wordt gepresenteerd. Deze conclusies zijn des te belangrijker in een tijd waarin er minder financiële middelen beschikbaar zijn. Er moet dus nagedacht worden over creatieve oplossingen voor betere buurten. Kansen voor zelfredzame buurten zijn er volop. Zo zijn er voorbeelden van succesvolle bewonersparticipatie. Ook zetten woningcorporaties veel breder in dan alleen op woningverbetering.
Op deze dag staan de volgende vragen centraal: Welke elementen van de wijkenaanpak moeten behouden blijven om de prille verbeteringen niet in de kiem te smoren? Hoe kan de ‘weerbaarheid’ of collectieve zelfredzaamheid van buurtbewoners worden vergroot, zodat zij zelf een bijdrage kunnen leveren aan het verbeteren van hun buurt? Wat vraagt dit van de gemeente, woningbouwcorporatie en de professional?
Doelgroep
De conferentie is bedoeld voor bestuurders, beleidsadviseurs en het management van gemeenten, woningbouwcorporaties en welzijnsinstellingen.
Datum
Donderdag 14 april, 09:30 – 17:00 uur, ROC Zadkine, Rotterdam
Goede avond, een reactie over zelfredzaamheid in de Beverwaard, Rotterdam
Al tientallen jaren zijn wij bezig om deze wijk terug te geven aan de bewoners. Zelf als exraadslid IJsselmondeleefd lopen wij tegen armoede op. Dan een harde kern van Antilianen die de Beverwaard onveilig maakt en zich niets aantrekt van de bewoners die alleen maar kunnen getuigen vande zoveelse moord is participatie een onmogelijkheid voor en bewoners.
Mijn oplossing zou zijn om de deze harde kern te laten verhuizen waar zij vandaan komen en de miljoenen die wij al aan hun gespendeerd zijn te besteden aan de bewoners van de Beverwaard om de kiem te smoren voor een beter leven is spreiding in Nederland een betere oplossing dan weer nieuwe regels bedenken .
Met groet.
Theo