In de afgelopen 10 jaar is vrouwen in Nederland – bewust of onbewust – angst aangepraat voor de bevalling. Dat zegt de Amerikaanse professor Raymond de Vries bij zijn inauguratie tot hoogleraar Midwifery Science/Fysiologische Verloskunde.
Bijgevolg beperkt dit de keuzes van de vrouw. Vrouwen die voorheen als bijna vanzelfsprekend kozen voor de intimiteit en vertrouwdheid van de thuisbevalling – uniek en nergens in Europa zo gemakkelijk te regelen als in Nederland – voelen zich gedwongen in het ziekenhuis te bevallen.
Met deze inauguratie op donderdag 26 mei 2011 aanvaardt De Vries de bijzondere leerstoel Midwifery Science aan de Universiteit Maastricht. De leerstoel is ingesteld door de Academie Verloskunde Maastricht, faculteit van Hogeschool Zuyd.
Waarom angst genereren?
Gynaecologen zijn opgeleid om vrouwen te behandelen als er iets mis gaat, zij zijn geen experts in de normale fysiologische baring. Vanuit hun opleiding menen zij vaak dat de ziekenhuissetting de enige veilige plek is om te bevallen. Zij negeren de onderzoeken waaruit blijkt dat een gezonde vrouw niet meer risico loopt bij een thuisbevalling dan bij een ziekenhuisbevalling.
Daarnaast gebruiken zij discutabele gegevens om alle zwangere vrouwen ervan te overtuigen dat zij naar het ziekenhuis moeten voor de geboorte van hun kind: de gynaecologenmaffia?
De experts op het gebied van de gezonde geboorte en thuisbevalling zijn verloskundigen. Zij tonen op basis van hun onderzoek aan, dat thuis of de polikliniek een veilige en gezonde keuze is om te bevallen. In reactie op de voortdurende boodschap van de gynaecologen zijn verloskundigen echter defensief geworden en praten vrouwen aan dat alleen de thuisbevalling ideaal is: de verloskundemaffia.
Deze discussie tussen verloskundigen en gynaecologen brengt vrouwen, de cliënt, in ernstige verwarring waardoor zij zekerheidshalve kiezen voor het ziekenhuis waar ‘alles onder controle is’.
Is dit echt de beste keuze? Cijfers uit de VS laten zien dat de inspanning om alle risico’s te vermijden nieuwe problemen creëert. De sterftecijfers van zowel moeder als kind zijn veel hoger dan in Nederland. De situatie is zelfs zo ernstig dat Amnesty International aan president Obama gevraagd heeft om onderzoek te doen naar de hoge moedersterfte in de VS.
De Vries toont zich een warm pleitbezorger van het Nederlandse systeem van verloskundige zorg. De ‘angstcampagne’ vormt een bedreiging voor dit systeem.
De tendens om net als in Amerika alle bevallingen in het ziekenhuis te laten plaatsvinden, vindt hij onbegrijpelijk.
In zijn oratie pleit hij daarom nadrukkelijk voor een nauwe samenwerking tussen gynaecologen en verloskundigen, zowel klinisch als wetenschappelijk.
Alleen als de verloskundige en de gynaecoloog hun juiste rol vervullen, zullen moeders de juiste zorg krijgen, zonder angst en zonder onnodige interventies.