Na een hartinfarct daalt de nierfunctie twee keer zo snel als bij normale veroudering. Extra visolie in de voeding remt deze snelle achteruitgang. Dat schrijven onderzoekers in de Clinical Journal of the American Society of Nephrology.
Bijna 600 patiënten kregen na een hartinfarct margarine verrijkt met omega-3-vetzuren uit visolie gedurende ruim drie jaar. Hun nierfunctie was na drie jaar 30 procent minder achteruit gegaan dan die van een zelfde groep hartpatiënten die een placebo kreeg.
“Het aantal patiënten met nierschade neemt de laatste jaren fors toe. Visolie zou ervoor kunnen zorgen dat bij hartpatiënten de nierfunctie minder snel achteruit gaat”, zegt eerste auteur dr. Ellen Hoogeveen, nefroloog-epidemioloog in het Jeroen Bosch Ziekenhuis.
Werkingsmechanisme
Hoe het komt dat visolie de nieren beschermt is niet helemaal duidelijk. “Visolie bleek de bloeddruk en de ontstekingsfactoren niet te verlagen in dit onderzoek. Visolie wordt lokaal omgezet in signaalstoffen, zoals prostaglandinen, die mogelijk gunstig zijn voor het nierfilter, waardoor de nieren beter zouden kunnen werken”, zegt co-auteur dr. Erik Giltay, epidemioloog in het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC).
Maar er wordt ook aan verschillende andere werkingsmechanismes gedacht, zoals een effect op de bekleding van de bloedvaten of op de mitochondriën, de energiecentrales van de cel.
Twee keer vette vis per week
De in het onderzoek gebruikte dosis visolie staat gelijk aan het eten van de aanbevolen hoeveelheid van twee keer (vette) vis per week. “Dat is waarschijnlijk voor iedereen goed, maar we zagen in dit onderzoek dat maar weinig mensen die hoeveelheid vis halen”, aldus Hoogeveen. Voor wie geen vis wil eten, kunnen capsules met visolie of met op algen gebaseerde omega-3-vetzuren een goed alternatief zijn.
Nierstichting
Dit onderzoek is uitgevoerd binnen de Alpha Omega Trial die wordt gecoördineerd door Wageningen Universiteit. Het huidige onderzoek naar het effect van extra visolie op nierfunctie is gefinancierd met subsidie van de Nierstichting. Het wetenschappelijke artikel is deze maand online verschenen in de Clinical Journal of the American Society of Nephrology.