Taxol: Geneesmiddel tegen kanker bevordert herstel van dwarslaesie

Taxol, een geneesmiddel tegen kanker, bevordert op twee manieren het herstel van zenuwcellen na een dwarslaesie. Dat concluderen onderzoekers van onder andere de Universiteit Utrecht. De onderzoeksresultaten verschenen onlangs in het tijdschrift Science. Casper Hoogenraad, hoogleraar celbiologie aan de Universiteit Utrecht en leider van het Nederlandse deel van het onderzoek, kreeg dinsdag tevens een vici-subsidie van 1,5 miljoen euro toegekend van NWO.

Na een dwarslaesie belemmeren een aantal factoren het herstel van zenuwcellen
Een belangrijke factor is het instabiel raken van het skelet van de cel (cytoskelet). De microtubuli, kleine eiwitbuizen die het skelet van de cellen vormen, in de beschadigde zenuwcel, zijn na een dwarslaesie volledig door de war geraakt. Dit blokkeert een gestructureerde groei van de cel. Daarnaast ontstaat er na een dwarslaesie littekenweefsel op de plek van verloren weefsel. Dit creëert een barrière voor het kweken van nieuwe zenuwcellen. De onderzoekers tonen nu aan dat Taxol, een geneesmiddel tegen kanker, beide effecten bij ratten vermindert. Na slechts een paar weken vertoonden de dieren een significante verbetering in hun bewegingen.

Voordelen
“Het voordeel van Taxol is dat het een reeds goedgekeurd geneesmiddel is en dat er al veel bekend over de interacties met het menselijk lichaam”, vertelt prof. dr. Casper Hoogenraad. “Bovendien kan Taxol bij de behandeling van ruggenmergletsel rechtstreeks worden toegepast op de plek van de schade en in een lagere dosis dan bij de bestaande kankertherapie. Dit kan de bijwerkingen verminderen. Er moet nog veel onderzoek gedaan worden, maar dit zijn al veelbelovende resultaten.”

Publicatie
Science, Microtubule Stabilization Reduces Scarring and Causes Axon Regeneration After Spinal Cord Injury, 27 January 2011, Hellal F, Hurtado A, Ruschel J, Flynn KC, Laskowski CJ, Umlauf M, Kapitein LC, Strikis D, Lemmon V, Bixby J, Hoogenraad CC, Bradke F. De onderzoekers zijn verbonden aan de Universiteit Utrecht, Max Planck Institute of Neurobiology (Duitsland), het Kennedy Krieger Institute (VS) en de University of Miami (VS).