Elke dag lopen ruim vijftig Nederlandse kinderen en jongeren hersenletsel op door een ongeval, hersentumor, beroerte of geweld. Dit letsel leidt vaak tot levenslange gevolgen. Een bijkomend probleem is dat de gevolgen van niet-aangeboren hersenletsel (NAH) lang onzichtbaar kunnen blijven. Ze komen vooral tot uiting bij grote veranderingen, zoals de overgang naar de middelbare school, … Lees meer
Door per jaar slechts tien procent van het salaris weg te geven zou een Nederlander dertig levens kunnen redden. Dat stelt Kellie Liket in haar proefschrift Waarom ‘goed’ doen, niet goed genoeg is. Essays over maatschappelijke impactmeting.
Wel moeten we ons geld dan weggeven aan die goede doelen, die voor het minste geld de meeste levens redden – en zo gemakkelijk is dat nog niet. Volgens Liket zouden meer organisaties hun impact moeten meten.
Medio januari 2013 heeft MOVISIE de online versie van de Reflectietool voor sociale professionals gelanceerd. Via een aantal stellingen kunnen zij toetsen of ze werken volgens de vijf belangrijkste kwaliteitskenmerken van de welzijnssector.
In september 2012 vindt voor de derde keer de Week tegen Eenzaamheid plaats. Net als vorig jaar zal samenwerkingspartner RKK aandacht besteden aan dit maatschappelijke probleem op radio, televisie en internet. Onder het motto: ‘Kom de deur uit’, wil Coalitie Erbij met de Week tegen Eenzaamheid 2012 mensen oproepen om hun huis uit te komen, … Lees meer
De toekomst van welzijn & maatschappelijke dienstverlening: hoe ziet deze er volgens jou uit? Wat vind jij van de bezuinigingen op het welzijnswerk? Wat kunnen we er tegen doen? Welke arbeidsvoorwaarden passen er in dit toekomstbeeld?
Per 1 januari 2011 bekleedt mr. drs. J.G. (Joop) Wijn de functie van bestuursvoorzitter van het Oranje Fonds. De heer Wijn is sinds 2007 al bestuurslid van het Fonds. In het dagelijks leven is hij werkzaam als lid van de Raad van Bestuur van ABN Amro. Hij was staatssecretaris van Financiën
Een onderzoek van het Onderzoekscentrum maatschappelijke zorg van het UMC St Radboud schetst voor het eerst een gedetailleerd beeld van kinderen die met hun ouders meekomen naar de vrouwenopvang of de daklozenopvang. Het gaat per jaar om vier- tot vijfduizend kinderen.