Psychiatrische patiënten hebben geen röntgenfoto van hun ingewanden of gips om hun arm als bewijs dat ze pijn lijden. Zij kunnen alleen maar de moed bij elkaar schrapen, het vertellen en hopen dat ze serieus genomen worden. Maar wat als die angst te groot is, of je klachten onderschat worden? Moet je dan iets radicaals doen om gezien of gehoord te worden? Sommigen zien geen andere uitweg en doen iets zelfdestructiefs, hopend dat iemand inziet hoe heftig hun pijn is.
Herstel slachtoffers niet gebaat bij late erkenning
Voor slachtoffers van criminaliteit, geweld en ongevallen is erkenning voor wat hen is overkomen belangrijk. Slachtoffers die in de eerste maanden veel erkenning en begrip krijgen vanuit hun omgeving, hebben een half jaar later minder last van een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Maar, op de langere termijn hebben erkenning en begrip géén positief effect meer op de … Lees meer
