Psychische problemen als gevolg van psoriasis worden vaak onderschat. De medische wereld zou daar meer oog voor moeten hebben. De huidziekte wordt bestreden met allerlei geneesmiddelen, zoutbaden en lichttherapieën, maar van blijvende genezing is geen sprake, alhoewel de ziekte soms zomaar verdwijnt en later weer opduikt.
De bekende vlekken in het gezicht, op ellebogen, rug en knieën en de eeuwige jeuk kunnen leiden tot een verminderd zelfbeeld, slapeloosheid en zelfs depressiviteit (een op de vier gevallen). De psycho-dermatologie, een nieuwe en veelbelovende discipline waarin psychiater en dermatoloog met elkaar samenwerken, kan op dit gebied patiënten de helpende hand bieden.
Dit en andere aspecten kwamen vrijdag 10 oktober 2014 aan de orde tijdens een door farmaceut Celgene belegde mediaworkshop, die deeluitmaakte van het van 8-12 oktober in Amsterdam gehouden congres van de European Academy of Dermatology and Venereologie.
Nieuwe feiten werden tijdens de workshop niet gepresenteerd, wel werd benadrukt hoe belangrijk het is dat mensen met huidaandoeningen zich snel laten nakijken door een dermatoloog of een reumatoloog. Deze specialist komt in beeld als de psoriasispatient naast zijn huidaandoening ook last krijgt van pijn en stijfheid in de gewrichten van handen, knieën en voeten. Een snelle diagnose (bloed, foto’s) dat er dan sprake is van psoriasis arthritis is van vitaal belang. Vroegtijdige behandeling kan blijvende schade voorkomen. Het probleem is echter, zo bleek tijdens de workshop, dat lang niet iedere arts de relatie legt tussen beide aandoeningen, terwijl dat in dertig procent van de patiënten wel het geval is. Onderzoek onder patiënten wijst uit dat het vaststellen van de ziekte dan ook sneller moet, en de medische en psycho-sociale behandeling beter.
Tijdens de meeting, waarin Britse acteurs in enkele sketches de psychosomatische klachten en alledaagse strijd van de psoriasispatient uitbeeldden, was er ook aandacht voor wat werd genoemd de trigger van psoriasis, de factor die de ziekte aanwakkert. Tien procent van de wereldbevolking heeft een genetische aanleg voor psoriasis, maar slechts bij 3 procent ontstaat de ziekte daadwerkelijk, vaak door stress. Veel patiënten kunnen met enige zekerheid vaststellen welke psychische aanjager destijds zorgde voor de ontwikkeling van psoriasis. Een echtscheiding bijvoorbeeld of een sterfgeval.
Doel van de workshop was de deelnemers (redacteuren van vakbladen) ervan te doordringen dat psoriasis en psoriasis arthritis weliswaar geen direct-levensbedreigende ziektes zijn, maar de kwaliteit van leven ernstig aantasten als adequate behandeling uitblijft.