De modernste technieken voor het maken van hersenscans hebben ons de laatste decennia steeds meer geleerd over de werking van ons brein. Toch zijn er met de introductie van deze technieken ook nieuwe problemen ontstaan. Problemen die we op dit moment niet zomaar oplossen. Daarom pleit neurobioloog Jeroen Geurts voor een toenadering tussen de neurowetenschappen en de filosofie. Zo zijn we in staat om de juiste vragen te stellen om dichter bij nieuwe oplossingen te komen.
Op vrijdag 10 december houdt Jeroen Geurts de HOVO Kerstlezing 2010: een pleidooi voor neurofilosofie. Geurts is universitair hoofddocent klinische neurowetenschappen VUmc en bekend van zijn boeken:
– Over de kop: fascinerende vragen over het brein (2007)
– Kopstukken: gesprekken met bekende wetenschappers over hersenen en bewustzijn (2009).
Geurts stelt in deze lezing dat we ondanks de vele onderzoeken met de allernieuwste technieken anno 2010 veel meten, naar weinig meer weten dan 2500 jaar geleden over de meest essentiële vragen rond ons bewustzijn, religieuze ervaring en de vrije wil . Over deze vraagstukken van het brein bestaan nog veel raadsels. Volgens Geurts komt dit omdat we nog niet precies weten hoe we de juiste vragen moeten stellen. Daarom is er nu, meer dan ooit, behoefte aan kruisbestuiving tussen experts vanuit verschillende vakgebieden. Met name de filosofie en de neurowetenschappen moeten toenadering tot elkaar zoeken. Geurts noemt hersenonderzoek de filosofie van de toekomst!
Jeroen Geurts is tevens actief met de stichting Brein in Beeld, die zich richt op wetenschapscommunicatie. Voor het stimuleren van wetenschapscommunicatie bouwt de stichting op een netwerk van wetenschappers, de zogenaamde ‘netwerkwetenschappers’. Deze wetenschappers treden naast hun onderzoek ook naar buiten om te praten over wetenschappelijke bevindingen en ethische dilemma’s.
Voor meer info: www.breininbeeld.org