Stel, dat Amsterdamse patiënten met diabetes zich zouden moeten inschrijven voor een zorgprogramma, dat gerund wordt door een zorggroep. Bij de inschrijving gebeuren tegelijkertijd de volgende dingen:
1. Zij beloven dan dat zij waar mogelijk zich inzetten om zich gezond te gedragen en indien nodig cursussen daarover te volgen. Er vindt overigens geen controle plaats op het nakomen van deze beloften.
2. Zij gaan akkoord dat zij alleen kunnen kiezen uit professionals die zijn aangesloten bij het zorgprogramma. Ze kunnen dus niet meer terecht bij alle huisartsen, diëtisten en oogartsen
3. Zij krijgen van de zorgverzekeraar korting op de te betalen eigen bijdrage. Dat is wettelijk mogelijk binnen de Zorgverzekeringswet.
4. Ze zijn bereid via het internet anoniem gegevens te verstrekken over hun gezondheid en hun zorggebruik.
Wat er dan waarschijnlijk gaat gebeuren, is dat de HbA1C zich gunstig ontwikkelt, het zorggebruik daalt en de kwaliteit van leven stijgt. Ik zeg waarschijnlijk, omdat in Duitsland zo’n systeem van inschrijving bestaat en daar spectaculaire resultaten oplevert. Ik zeg waarschijnlijk, omdat Duitsland geen goede eerstelijn kent en het daarom niet zeker is of de Duitse resultaten ook in Nederland gelden. Toch is het systeem van inschrijven de moeite waard om eens uit te proberen.
Bijvoorbeeld in Amsterdam, waar ondergetekende afgelopen woensdag 9 juni het Platform Eerstelijn opende. Aan dat platform nemen alle eerstelijns organisaties deel. Zorgverzekeraar AGIS nam het bewonderenswaardige initiatief tot dit platform. De leiding, uitgebreid aanwezig op 9 juni, wil af van het beleid waarbij AGIS voorstellen doet en de zorgaanbieders die vervolgens afschieten.
De centrale leiding van AGIS wil interactief zorg inkopen en met alle Amsterdamse zorgpartijen bepalen waar in de te verwachten jaren vol schaarste het geld in de eerstelijn naartoe gaat.
Ondergetekende ervoer het als grote eer en genoegen om een agenda voor de komende jaren aan te reiken voor het genoemde platform. Een van mijn voorstellen betrof bovengenoemd voorstel dat patiënten lid worden van zorggroepen.
Als oud-Amsterdammer genoot ik van het felle debat dat hierover ontstond. Of het er ooit van komt, weet ik niet. Belangrijker is, dat eerstelijnsbeleid is gebaseerd op argumenten en debat en niet alleen op macht, winst, eigen eer, frustraties en emoties.
In het najaar komt het platform opnieuw bijeen rond het vraagstuk van eerstelijnszorg voor chronische zieken op wijkniveau.
Op het congres Recente ontwikkelingen in de ketenzorg houden grondleggers van het bovengenoemde Duitse model plenaire inleidingen. De eerste grondlegger is de econoom Evert Jan van Lente uit Berlijn, die voor de grootste Duitse zorgverzekeraar AOK met 25 (!) miljoen verzekerden het model invoerde. De tweede is dr. Lutz Altenhofen die alle zorgprogramma’s in het Ruhrgebied coördineert. Beiden gaan ervoor.
Wil jij naar dit congres met ook een internationale spreker van Kaiser Permanente en met Minister Ab Klink als eerste plenaire inleider en met vele boeiende workshops? Klik dan hier, lees de uitgebreide brochure, meld je aan en deel jouw ervaringen en kennis met anderen.
Auteur: Prof. dr. A.J.P. (Guus) Schrijvers
Professor Schrijvers bekleedt de leerstoel Algemene Gezondheidszorg bij het Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijns Geneeskunde, Universitair Medisch Centrum Utrecht.