Op weg naar een getrapte psychodiagnostiek

Het therapeutisch potentieel van psychodiagnostiek is in het huidig tijdsgewricht van diagnose-behandelcombinaties (DBCs) controversieel. Empirisch onderzoek naar de meerwaarde van door psychodiagnostiek geïnformeerde psychotherapie is schaars, en wordt bovendien gekenmerkt door ernstige methodologische beperkingen.

Voor een aantal specifieke diagnostiekbenaderingen is echter een solide evidence-base voorhanden, waaronder Therapeutic Assessment en Patient Focused Research. Een analyse van de werkzaamheid van deze methodieken suggereert dat zij hun positief effect boeken door bij te dragen aan de formulering van individueel beter passende casus-conceptualisaties. Patiënten voelen zich erdoor beter begrepen en raken actiever betrokken bij de behandeling; therapeuten ontvangen informatie die gerichtere aan- en bijsturing oplevert.

Jan Henk Kamphuis pleit in zijn oratie voor een psychodiagnostiek met op samenwerking geënte procedures. En voor een systematiek die de dosering afstemt op de complexiteit en individualiteit van de te verwachten casus-conceptualisatie: een getrapte psychodiagnostiek.

Oratie Psychologie
– Dhr. prof. dr. J.H. Kamphuis, hoogleraar Psychodiagnostiek en Persoonlijkheid
– Therapeutische Psychodiagnostiek
– Vrijdag 26 november 2010, 16:00 uur
– Aula van de UvA, Singel 411, 1012 WN Amsterdam
– Toegang vrij

Plaats een reactie