De ongezonde snack heeft onbewust een grote aantrekkingskracht op jongeren. Dat concluderen consumentonderzoekers van Wageningen University, onderdeel van Wageningen UR, deze maand in het tijdschrift Food Quality and Preference.
Al langer is bekend dat mensen producten in hun bezit hoger waarderen dan producten die zij nog niet hebben. Als ze een gekregen koffiebeker konden ruilen voor geld, dan vroegen ze er twee euro voor, terwijl ze slechts één euro voor diezelfde koffiebeker wilden betalen. Mensen hechten zich blijkbaar makkelijk aan iets wat zij krijgen. De Wageningse onderzoekers – leerstoelgroep Economie van consumenten en huishoudens – wilden weten of dit ook opgaat voor voedingsmiddelen. En of er verschil is tussen hechting aan een ongezonde en gezonde snack.
Gedurende twee jaar deelden studenten op zo’n veertig scholen een ongezonde of gezonde snack uit. De helft van de klas kreeg fruit, de andere helft een zakje chips of een mars. Vervolgens kregen de scholieren de tijd om aan dit geschenk te hechten: ze moesten een vragenlijst over het product invullen. Daarna werd hen gevraagd de traktatie te ruilen. Scholieren met de ongezonde snack bleken daartoe minder geneigd dan scholieren met een appel of sinaasappel.
Wanneer scholieren zelf een product mochten uitkiezen, koos zestig procent voor een mars of een zakje chips. Maar los van deze voorkeur is de hechting aan de ongezonde snack nog steeds groter dan de hechting aan de gezonde snack, aldus onderzoekster Leonie Cramer. ‘Blijkbaar spelen allerlei onbewuste emotionele processen een grote rol.’ Voor het stimuleren van een gezonde voedingskeuze denkt Cramer dat het belangrijk is met dit hechtingseffect rekening te houden. ‘Kantines zouden bijvoorbeeld moeten proberen een gezond standaardmenu aan te bieden of een gezondere standaardsnack, zodat de makkelijke keuze voor de consument ook een gezonde keuze is.’
Auteur: Astrid Smit