De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) wijst op risico’s in de extramurale AWBZ. Er zijn signalen over misstanden in de thuiszorg die wijzen op mogelijk onjuiste declaraties en betalingen voor doorverwijzen. Dit is een van de conclusies vanuit de marktscans AWBZ die de NZa einde mei publiceerde.
De NZa krijgt signalen over misstanden in de thuiszorg die wijzen op mogelijk onjuiste declaraties van organisaties, waarbij bijvoorbeeld indirecte tijd (reistijd) als directe tijd wordt gedeclareerd, of zorg in het kader van de Wmo als AWBZ zorg wordt gedeclareerd. De NZa heeft hierover een tiental signalen gekregen. De NZa zal in 2012 onderzoek verrichten naar onder andere de lage toetredingsdrempels, de omgang met indicatiestellingen, de declaraties en de controle in de keten.
Uit de marktscans blijkt verder dat het aantal cliënten in de AWBZ zoals verwacht toeneemt. Daarnaast is in de intramurale verpleging en verzorging sprake van zwaardere indicaties: er is een daling zichtbaar van de lichtere en een stijging van de zwaardere zorgzwaartepakketten (ZZP’s). In de gehele AWBZ zijn de wachtlijsten de afgelopen jaren verminderd. Dat is een goede ontwikkeling.
Uit raadplegingen van een consumentenpanel blijkt dat in de verpleging en verzorging de keuze-informatie voor nieuwe cliënten voldoende is. Bij de intramurale gehandicaptenzorg is deze informatie nog onvoldoende. Omdat cliënten hun keuze mede baseren op de kwaliteit van de geboden zorg, blijft het van groot belang dat er voldoende zorginhoudelijke indicatoren beschikbaar zijn. Dit is nog niet het geval: zorgaanbieders moeten hier meer werk van maken, eventueel in samenwerking met de verzekeraars.
De financiële positie van zorgaanbieders is over het algemeen gezond, zo blijkt uit de scans. Dit vergt overigens wel een nuance, omdat de zorgaanbieders door de invoering van de integrale tarieven per 1 januari 2012 nu zelf de risico’s van het vastgoed moeten dragen. Dit kan betekenen dat de vermogenspositie in de komende jaren verandert.
De NZa vraagt in haar marktscans aandacht voor de uitvoering van de 24 uurszorg/ spoedzorgregelingen door de zorgkantoren. Bij de meeste zorgkantoren zijn de crisisprotocollen niet op orde. Hierdoor ontstaat een risico dat cliënten niet goed geholpen worden als zij een beroep doen op deze crisiszorg. Zorgkantoren moeten zorgen voor een regiodekkend crisisprotocol voor alle sectoren. De NZa zal de zorgkantoren hierop aanspreken.