De Nederlander wil bij kanker een groter beroep kunnen doen op de huisarts: om het risico op kanker in kaart te brengen, om de behandelmogelijkheden te bespreken en als genezing niet meer mogelijk blijkt, voor (medische)begeleiding in de laatste dagen voor het overlijden. Dat blijkt uit onderzoek dat het Nederlands Huisartsen Genootschap heeft laten uitvoeren. Om in de huisartsenpraktijk goede zorg aan patiënten met kanker te kunnen leveren is echter meer onderzoek nodig. Dat stelt bestuursvoorzitter Arno Timmermans 18 november 2011 in Den Haag tijdens het jaarlijkse NHG-Congres ‘Als het kanker is… bijzondergewone huisartsenzorg’.
Het Nederlands Huisartsen Genootschap heeft door TNS NIPO onder de Nederlandse bevolking en huisartsen onderzoek laten doen welke rol zij voor de huisarts zien weggelegd bij kanker. Een ruime meerderheid van de Nederlanders (89%) heeft de behoefte –als men kanker zou hebben- de behandelmogelijkheden met de huisarts door te spreken. Huisartsen vinden dat controles na behandeling voor kanker op een verantwoorde manier in de huisartsenpraktijk moeten kunnen plaatsvinden. Van de Nederlanders zou 78% dit zeker of misschien willen. Volgens bestuursvoorzitter Arno Timmermans bieden deze cijfers goede mogelijkheden om, waar dit verantwoord is en door de medisch specialisten ook wordt bevorderd, deze zorg in de huisartsenpraktijk uit te voeren.
Internationaal onderzoek
De Deense hoogleraar Huisartsgeneeskunde Frede Olesen – de eerste gastspreker van het NHG- Congres- constateert dat de eenjaarsoverleving bij patiënten met (verschillende soorten) kanker in Nederland hoger is dan in andere Europese landen met een poortwachtersysteem, zoals Schotland, Engeland en Denemarken. Hij deed internationaal onderzoek naar het poortwachtersysteem in de zorg in relatie tot overleving bij kanker. Olesen wijst dit resultaat toe aan de goede samenwerking tussen huisartsen en specialisten in Nederland en de toegankelijkheid tot de mogelijkheden om verder onderzoek te laten doen (laboratoriumonderzoek, foto’s maken ed).
Verder schetst Olesen de gang die patiënten met kanker door de gezondheidszorg maken en bespreekt hij welke rol en mogelijkheden de huisarts heeft bij preventie, screening, diagnostiek, behandeling, nazorg en palliatieve zorg.
Onderzoek naar onderdelen van de kankerzorg
De komende jaren komen er meer patiënten met kanker en kanker krijgt steeds meer het karakter van een chronische aandoening. Om goede zorg aan kankerpatiënten in de huisartsenpraktijk te kunnen leveren is echter meer wetenschappelijk onderzoek nodig. Arno Timmermans zegt hierover: “Het ontbreekt aan voldoende wetenschappelijk onderzoek naar de zorg aan patiënten met kanker in de eerste lijn. Er ligt een uitdaging voor de universitaire afdelingen huisartsgeneeskunde om onderzoek te doen naar verschillende onderdelen van de zorg: vroegdiagnostiek in de huisartsenpraktijk, de rol en opstelling van de huisarts bij de behandeling en nacontrole en de behandeling van co-morbiditeit bij kanker.”