JOOST over gevaar kankerverwekkende stoffen

Werknemers in de installatie- en isolatiebranche lopen kans tijdens hun werk in aanraking te komen met gevaarlijke, kankerverwekkende stoffen, zoals asbest en kwartsstof. Blootstelling hieraan is niet nodig, als zowel werkgever als werknemer alert zijn en adequate maatregelen nemen.

Op maandag 25 november 2014 is een bijeenkomst georganiseerd om samen met de branche op zoek te gaan naar kansen om het werken met deze stoffen nog veiliger te maken. Gelijktijdig werd de film ‘JOOST‘ gepresenteerd over het gevaar van deze stoffen.

De bijeenkomst was georganiseerd door de Inspectie SZW in samenwerking met werkgeversorganisaties Uneto-VNI, NVKL en VIB, werknemersorganisaties FNV Bondgenoten, CNV Vakmensen en De Unie en het Opleiding- en ontwikkelingsfonds voor het Technisch InstallatieBedrijf (OTIB). Tijdens de bijeenkomst werd voor de eerste maal de korte film “JOOST” vertoond.

In deze film wordt het leven van monteur Joost gevolgd, die op een dag tijdens zijn werk ongemerkt schadelijke asbestvezels inademt. Joost heeft niet de juiste maatregelen genomen om hem voldoend te beschermen.

Terwijl Joost werkt, leeft en ouder wordt, volgt de kijker de reis van de vezels door zijn longen. De vezels zetten zich vast in zijn borstvlies. Na tientallen jaren ontstaan rondom de asbestvezels kwaadaardige cellen. Tijdens de uitleg van dit proces zien we Joost genieten van zijn zoon, die opgroeit van peuter, puber, afgestudeerde jurist tot aanstaande vader.

Ondertussen doen de asbestvezels in het borstvlies hun sluipende werk. Joost sterft uiteindelijk aan mesothelioom, de meest voorkomende vorm van kanker als gevolg van het inademen van asbest. Hij is één van de 400 mensen die jaarlijks in Nederland aan mesothelioom overlijden.

De film maakt de gevolgen van blootstelling aan asbest op indringende wijze duidelijk en nodigt de kijker uit bij zichzelf te rade te gaan wat hij of zij kan doen om collega’s van Joost, die dagelijks in een omgeving werken waar asbest kan vrijkomen, te beschermen. In de film is het ontstaan van mesothelioom door het inademen van asbest met behulp van geavanceerde animatietechnieken helder en overtuigend in beeld gebracht.

Blootstelling aan asbest is niet nodig, als zowel werkgever als werknemer alert zijn en er adequate maatregelen zijn genomen. Meer informatie hierover is te vinden in het dossier ‘Asbest op het werk‘.

JOOST is in opdracht van de Inspectie SZW geproduceerd door Figuli Producties, in samenwerking met Tappan Communicatie en specialisten van het Nederlands Kanker Instituut. U vindt de film op de site van de Inspectie SZW.

4 gedachten over “JOOST over gevaar kankerverwekkende stoffen”

  1. De zoon groeide op naast zijn zieker wordende vader JOOST en studeerde af als jurist. Gemotiveerd tot-en-met hielp de zoon zijn vader met een aansprakelijkheidstelling van de verantwoordelijken voor zijn vader’s kankeraandoening. Zo kwam het tot een dagvaarding van het bedrijf waar zijn pa voor werkte én de vervolgstap was .. de overheid. Wat deed die aan het reeds bijna 75 jaar bekende probleem van de levensgevaarlijke asbestblootstelling. Zie film deel 2 …

    Beantwoorden
  2. ”Joost heeft niet de juiste maatregelen genomen om hem voldoend te beschermen.” NEEN! De werkgever had de werknemer erop moeten wijzen! En de overheid had de werkgever moeten wijzen op veiligheid voor werknemers en haar omgeving. Koppel het niet terug naar werknemers, want zij vragen NIET met asbest te werken, en zeker na het ”asbest besluit.” -waar ik mijn twijfels over heb.Waarom verschoont de Overheid zich op deze laffe manier om ”Joost” – ”mijn naam is Joost, ik weet van niets” – door een acteur te laten spelen? En hoe zit het met de familie en omgeving die ook besmet raken door de kleding van ”Joost’? Dit filmpje is verre van een druppel op een gloeiende plaat, en ruim 50 jaar te laat! Waarom nu ineens een film en terechtwijzend naar de”fouten” van ”Joost”. Joost weet niet dat zijn baas hem zonder beschermmiddelen met asbest laat werken. U als Overheid wel. Deze film is achter de feiten, reeds duizenden zijn ”Joost” al voorgegaan.

    Beantwoorden
  3. De motivatie van dit filmpje geeft alleen maar een beeld over hoe de ziekte van een asbestbesmetting zich manifesteert. Verder niets. Het geeft de indruk dat alleen in de installatie- en isolatiebranche asbest aanwezig is. Dit is misleidende informatie van de opdrachtgever die dit filmpje in het leven heeft geroepen. Helaas en meer dan droevig dat het alleen geldt voor die branche. De tekortkoming van de opdrachtgever van dit filmpje is meer dan teleurstellend. Dat geeft maar weer dat men niet op de hoogte is van waar er asbestbesmettingen plaatsvinden. Ik ga er maar van uit dat dit filmpje is gecoördineerd vanachter een bureaudesk, en dat de opdrachtgever zichzelf eens de gelegenheid geeft om inhoudelijker over het asbest problematiek gaat interesseren. Misschien dat er dan wél een veel meer realistischer film over asbestbesmettingen in kaart worden gebracht.

    In dit filmpje voor die branche zie ik dat er geen bescherming voor veilig werken is aangereikt, en er staat ook nergens aangegeven dat dat de werkgever zijn werknemer opdracht heeft gegeven de omgeving voor veiligheid af te zetten met linten en plastic. En hoe zit het dan voor nabestaanden en de omgeving die gedurende levensperiode in nauw contact zijn geweest met Joost? Ik wacht het tweede deel af van de film.

    Beantwoorden
  4. Lees hieronder de definitie van de WHO rustig nóg ‘ns.
    VOLLEDIG lichamelijk (ziekten, aandoeningen), geestelijk (welzijnsgevoel, zonder angst en/of bedreiging – al dan NIET zichtbaar -, maatschappelijk (wie en hoe bekommert men zich om het gezondheidsbelang nú en in de (verdere) toekomst.
    Kijk dan nóg ‘ns naar het filmje en overdenk de WHO-definitie. Trek zelf de conclusies dan.
    Asbest laat zich NIET belazeren. Dat doet waarvoor het NIET boven de grond is gehaald. Onbedoeld maakt het vele doden en dat kan het over eeuwen volhouden. Nou, daar ben je klaar mee … Of zijn we dat (voorlopig) nóg niet. Wát doen we er als maatschappij werkelijk aan meer dan vooruitschuiven in de zwijgende hoop dat er ‘een oplossing komt’. Ik weet dat de techniek er wél aan werkt. Maar het ‘geld’ staat (andermaal) in de weg. Een internationale samenwerking is wel iets omdat asbest een internationaal probleem is, óók in de ontwikkelde landen die de minder-ontwikkelde landen kúnnen helpen. Gezamenlijk de asbestproblematiek bestrijden is beter dan ‘ieder voor zich’. Zó heeft asbest zich in het verleden (..helemaal voorbij lijkt dat nog niet) weten te verspreiden, door de samenwerking door lobbyïsten. NU is het tijd voor ándere lobbyïsten om de aanpak van de kwalijke eigenschappen op een uiterst VEILIGE WIJZE te gaan organiseren. De WHO zal er óók dankbaar voor zijn, die stelt zich op voor een wereldwijde gezondheid. Reageert u a.u.b.

    Beantwoorden

Plaats een reactie