Jonge beertjes bevrijd

In het opmerkelijke filmpje bearladder redt een stel jonge beertjes uit een vuilcontainer. Het is mooi en ontroerend om te zien. En slim gedaan, want moeder beer is steeds in de buurt en beren zijn nu eenmaal agressief, zeker als het om hun jongen gaat.

Is het niet geniaal om er dan met een auto met open laadbak naar toe te rijden en er zo een ladder in te plaatsen? Of is het ‘gekkenwerk’? Dat hangt maar helemaal van je Bewustzijnsvorm af.

Volgens de juridische wetsteksten van onze rechtsstaat zijn dieren ‘goederen’ die je op dezelfde manier in bezit kan hebben en net zo kan verhandelen als een auto, bankstel of koffiemachine. Behalve dan misschien bedreigde diersoorten; dat zijn goederen waar je niet in mag handelen. Zo bekeken is het raar dat we in Nederland de politieke Partij voor de Dieren hebben. Maar als je weet dat de opzet van de rechtstaat exclusief thuishoort bij het Individualiserende Bewustzijn, is het ineens minder vreemd om zo’n politieke luis in de pels te hebben. Mensen zijn immers veel méér dan alleen een Individualiserend Bewustzijn. Dat mensen liefde voor dieren voelen en voor hen zorgen, komt dan ook voort uit één van de andere Bewustzijnsvormen. Daarover ging onze vrijdagvraag bij dit filmpje: welke Bewustzijnsvorm doet dit, op deze manier beren redden?

Eén reactie gaf als antwoord: ‘Verenigend Bewustzijn met liefde voor de stam’. Een intrigerende quote, die me doet denken aan de manier waarop jagerstammen vroeger met dieren omgingen. Ze doodden dieren om te kunnen eten, hun huiden te gebruiken voor kleding en hun botten voor gereedschap en sieraden. Ze gebruikten alles en doodden alleen wat ze nodig hadden. Ze lieten de kudde intact en doodden het dier dat zich aanbood door zich van de kudde af te scheiden. Voel je daarin ook de magie van de verbondenheid met alles wat leeft, met de natuur die voor je zorgt?

Dat staat haaks op de juridisch vastgelegde visie van het Individualiserende Bewustzijn. De zorg voor elkaar, die in het Stambewustzijn de spil is waar alles om draait, strekte zich in de vroegere stammen uit tot alles wat leeft, vanuit het besef dat je als mens en als groep daarvan afhankelijk bent. Dat gaat niet alleen over dieren, maar ook over planten. En dit inzicht, dat besef, dringt nu wereldwijd steeds meer door.

Monsanto, een al in 1901 opgericht bedrijf dat zaden genetisch manipuleert, verantwoordelijk was voor het ontbladeringsmiddel dat in de Vietnamoorlog werd ingezet, groeihormonen produceert, steeds meer conventionele zaadproducerende bedrijven opkoopt en hun genetisch gemodificeerde zaden als hun exclusief bezit patenteert, is een kenmerkend voorbeeld van de kokervisie van het Individualiserend Bewustzijn op onze relatie met de natuur. Dat er nu steeds meer protest komt tegen de werkwijze van Mosanta, laat zien dat we intussen verder kijken dan onze individuele neus lang is. Gelukkig maar.

We leven niet meer in afzonderlijke stammen. We raken er steeds meer van bewust dat we wereldwijd in de eerste plaats allemaal mens zijn en dat we allemaal leven in relatie met de aarde en alles wat leeft. Dat is het Verenigend Bewustzijn. Wat ik mooi vind aan deze ontwikkeling, is dat het Verenigend Bewustzijn ook onze ogen weer opent voor de oorspronkelijke visie van het Stambewustzijn. Zo mag de magie van de relatie met de natuur weer gezien, gevoeld en ervaren worden, in de wederzijdse afhankelijkheid èn zorg voor elkaar. Daar is niets zweverigs aan, want wie kan de relatie met alles wat leeft blijvend ontkennen?

Toch wil ik het Individualiserend Bewustzijn hiermee niet in discredit brengen. Allerminst, want weten waar je kracht ligt, waar je goed in bent en hoe je daarmee kan omgaan, zijn dè grote verdienste van de ontwikkeling van deze Bewustzijnsvorm en daarmee heel essentieel. Maar integratie daarvan met de principes van het Stambewustzijn en het Verenigend Bewustzijn, doet je beseffen waar je mogelijkheden en je grenzen liggen. Dan zie je wat werkelijk zorgend is in relatie met wie je bent en waar je voor staat. Iemand die zich, meestal onbewust beperkt heeft tot het Individualiserende Bewustzijn, mist dat. Hij is, vanuit het Stambewustzijn en het Verenigend Bewustzijn gezien, ‘onwetend’.

Tijd voor bewustzijnsverruiming dus… En dat is precies wat je nu overal ziet gebeuren. Dat leidt tot nieuwe inzichten en creatieve oplossingen. Bijvoorbeeld hoe je jonge beertjes uit een vuilniscontainer kan bevrijden, zodat ze weer veilig met hun moeder mee kunnen.

Krijn Koetsveld

Krijn Koetsveld
Krijn Koetsveld (1951) heeft naast zijn werk voor Bewustzijnsvormen een praktijk als Paramedisch Natuurgeneeskundig Therapeut. Hij is de initiatiefnemer van Organisatiebureau Cobos en geeft sinds 1995 cursussen en workshop in energetisch bewustzijnswerk. Daarvoor heeft Krijn meerdere methoden ontdekt, waarvan enkele geheel nieuw zijn, en sommige zijn terug te vinden in oude geschriften zoals de Gnostische teksten. Hij is er steeds op gericht om deze oude inzichten te vertalen naar praktische methoden die gemakkelijk toe te passen zijn. Zijn persoonlijke zoektocht is mede aanleiding geweest tot het schrijven van een boek over de drie bewustzijnsvormen en het initiatief tot de activiteiten van Bewustzijnsvormen.

Meer informatie
http://www.bewustzijnsvormen.nl
https://www.facebook.com/bewustzijnsvormen
http://www.cobos.nl

Plaats een reactie