Elke keer dat je slaap mist doordat je niet kunt stoppen met internetten, liever achter de computer zit dan tijd doorbrengt met je partner of gefrustreerd bent wanneer het internet er even uit ligt, interpreteert je partner dat als een teken van weinig zelfcontrole.
Fotocredits: DeclanTM (cc)
Hoe meer je partner gaat denken dat je je gedrag niet goed kunt controleren, hoe minder je partner je vertrouwt.
Dit blijkt uit onderzoek van Linda Muusses, Catrin Finkenauer, Peter Kerkhof en Francesca Righetti van de Faculteit Psychologie en Pedagogiek aan de Vrije Universiteit Amsterdam dat in Communication Research is verschenen. Bovendien ontdekten de onderzoekers dat mensen met weinig zelfcontrole eerder tekenen van internetverslaving vertoonden. Dit laat zien dat kijken naar dit soort ‘compulsief internetgebruik’ een goede manier is om zelfcontrole af te kunnen leiden. De resultaten laten zien hoe en waarom compulsief internetgebruik schadelijk is voor relaties.
Zelfcontrole af te leiden aan gedragssignalen
Om een betrouwbare relatiepartner te zijn hebben mensen zelfcontrole nodig. Zelfcontrole is het vermogen om eigen gedachtes, gevoelens en gedrag te veranderen zodat doelen kunnen worden bereikt en men zich aan verwachtingen van de omgeving kan houden. Mensen leiden het niveau van iemands zelfcontrole af aan gedragssignalen. Deze waarneming beïnvloedt hoeveel ze de ander vertrouwen.
Beschrijving van compulsieve internetgebruiker
De VU-onderzoekers keken of een meer of mindere mate van compulsief internetgebruik – het gebrek aan controle over het eigen internetgedrag – zulke gedragssignalen afgeeft. Zij onderzochten dit door de mate van compulsief internetgebruik in een beschrijving van een onbekend persoon te manipuleren.
Linda Muusses: “Deelnemers die de beschrijving lazen van een compulsieve internetgebruiker, dachten dat de onbekende minder zelfcontrole had dan deelnemers die de beschrijving lazen van een niet-compulsieve internetgebruiker. Dit oordeel zorgde ervoor dat ze de onbekende persoon minder vertrouwden.”
In een studie waarbij ze drie jaar achter elkaar metingen namen bij getrouwde stellen vonden de onderzoekers dat dezelfde resultaten golden voor mensen in een relatie en dat de effecten aanhielden op de lange termijn.