Mannen die teveel drinken worden vaak in films en media neergezet als stoer, of interessant en gecompliceerd. Vrouwen die teveel drinken krijgen vaak de stempel wanhopig te zijn, of zelfs triest.
Het is immers niet ‘lady like’ om dronken te zijn. Deze stempel voorkomt dat vrouwen uit durven komen voor hun problemen en hulp zoeken.
Het lijkt de moderne versie te zijn van seksueel gedrag. Mannen die met veel vrouwen slapen waren altijd stoere vrouwenverslinders, vrouwen werden in de media neergezet als sletterig, en wederom, wanhopig. Dit beeld is over de jaren heen wel verbeterd, maar het is nog steeds niet helemaal verdwenen. Kunnen we in 2014 nog steeds de vrouw niet als gelijkwaardig zien?
Blijkbaar niet. Als je bedenkt dat vrouwen nog steeds minder betaald krijgen voor dezelfde baan als mannen, toont dat aan dat we er wat betreft gelijke behandeling nog niet zijn. Ik ben geen bh-verbrandende feministe, maar toch vind ik het hoog tijd dat het beeld veranderd. Hoe? Allereerst door er openlijk voor uit te komen dat ik aan de alcohol verslaafd ben geweest. Ik heb in een afkickkliniek gezeten omdat ik niet zonder drank de dag door kon komen.
Daarnaast heb ik van de hoofdpersoon uit mijn boek Verborgen Gezichten een alcoholverslaafde vrouw gemaakt, die regelmatig het bed deelt met mannen een vrouwen. Een keuze die sommige mensen me uit het hoofd probeerde te praten, omdat het te provocerend zou zijn. Een vrouw die teveel drinkt en seks gebruikt als middel om met haar emoties om te gaan? Zou je dat nou wel doen? Want wat zou men wel niet denken?!
Is het provocerend? Ik vind van niet, omdat het volgens mij niet meer dan normaal is dat een vrouw zich op precies dezelfde manier uit zoals mannen dat doen, destructief of niet. En iedereen die wel vindt dat te ver gaat of denkt dat het eigenlijk niet kan, illustreert perfect waarom het zo hard nodig is.