Hoe oud is jouw hart?

Mensen met overgewicht of obesitas krijgen vaak waarschuwingen over een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Echter, het noemen van risicopercentages zegt mensen niet veel.

Heart Age, een online vragenlijst die de functionele leeftijd van het hartvaatstelsel als uitkomst heeft in vergelijking met de werkelijke leeftijd, slaagt er beter in om mensen duidelijk te maken dat het verstandig is hun leefstijl te verbeteren.

Het is belangrijk om leefstijlinterventies te ontwikkelen voor mensen met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Mensen met overgewicht of obesitas behoren tot die groep. Maar zij moeten wel zelf doordrongen zijn van de noodzaak hun leefstijl te verbeteren. En áls zij dat zijn, is het belangrijk dat ze daadwerkelijk overgaan tot het verbeteren van hun leefstijl.

Hoe kunnen mensen met overgewicht of obesitas beter gemotiveerd worden om hun leefstijl te verbeteren? Nu krijgen zij vaak waarschuwingen met risicopercentages, zoals ‘mensen met overgewicht hebben een x aantal procent hoger risico op het krijgen van hart- en vaatziekten’.

Natasha Soureti onderzocht een alternatieve risicoschatter; de zogenaamde Heart Age, Hartleeftijd. Dat is een vragenlijst op internet op basis waarvan het risico op hart- en vaatziekten wordt weergegeven in de vorm van een functionele leeftijd van het hartvaatstelsel. Deze Hartleeftijd wordt dan vergeleken met de werkelijke leeftijd van de persoon die de vragen beantwoordt en kan hoger of lager zijn. De Hartleeftijd hangt af van een aantal factoren zoals bloeddruk, cholesterolgehalte van het bloed en rookgedrag. Als degene die de vragenlijst invult een ongezonde leefstijl heeft, zal de Hartleeftijd hoger uitvallen dan de werkelijke leeftijd.

Heart Age bleek veel beter te begrijpen en te beklijven bij mensen met een hoger risico op hart- en vaatziekten dan het noemen van een risicopercentage op hart- en vaatziekten.

Soureti ontwikkelde ook een online programma bedoeld om mensen te helpen weerstand te bieden als zij in de verleiding komen om vet eten te consumeren. Bijvoorbeeld door het maken van concrete plannen en in te zetten bij moeilijke situaties. Eén van de hulpmiddelen daarbij was dat mensen via hun mobiele telefoon herhaaldelijk herinnerd werden aan hun goede voornemens.

Het programma bleek te werken: de proefpersonen aten minder vet en als zij werden herinnerd aan hun voornemens, dan aten zij ook minder grote porties vet eten. De interventie in dit onderzoek bestreek een maand. Soureti pleit dan ook voor vervolgonderzoek waarbij de deelnemers aan het online programma over langere perioden worden gevolgd.