Groeiremming nadelig voor vruchtbaarheid

Groeiremming door middel van hoge doses geslachtshormonen geeft op lange termijn een verhoogd risico op verstoorde vruchtbaarheid bij vrouwen, toegenomen ongewenste kinderloosheid en versnelde veroudering van de eierstokken. Behandeling van lange meisjes met hoge doses geslachtshormonen wordt daarom afgeraden als er geen medische noodzaak voor bestaat.

Sinds de jaren ’50 van de vorige eeuw worden lange jongens en meisjes vooral in Noord-Europa en Australië behandeld met hoge doses geslachtshormonen om de groei te remmen. Deze behandeling zorgt voor het sluiten van groeischijven in de pijpbeenderen. De laatste jaren is de vraag naar de behandeling afgenomen, mogelijk doordat bovengemiddelde lengte tegenwoordig meer geaccepteerd is. De behandeling werd vooral ingezet op psychosociale gronden; er zijn in feite geen medische redenen voor behandeling van extreme lengte.

Emile Hendriks heeft onderzoek gedaan naar de langetermijneffecten van behandeling met hoge doses geslachtshormonen ter groeiremming van lange jongens en meisjes. Deze behandeling geeft op de lange termijn een verhoogd risico op vruchtbaarheidsstoornissen bij vrouwen. De maandelijkse vruchtbaarheid neemt significant af en de kans op zwangerschap daarom ook. Als gevolg hebben behandelde vrouwen een hoger risico op ongewenste kinderloosheid. Dit effect is afhankelijk van de hoeveelheid geslachtshormonen: lagere doses geven minder vruchtbaarheidsstoornissen.

Tevens hebben vrouwen die behandeld zijn met geslachtshormonen, een hoger risico op tekenen van versnelde veroudering van de eierstokken en uitputting van de eicelvoorraad. Mogelijk is dit de reden van de verminderde vruchtbaarheid. Verder onderzoek is noodzakelijk om dit op te helderen.

Hendriks: “Wij verwachten dat voor veel meisjes de voordelen van lengtereductie niet zullen opwegen tegen het risico op verminderde vruchtbaarheid en mogelijk vervroegde overgang. Op basis van onze resultaten raden wij daarom het verder voortzetten van de behandeling van lange meisjes met hoge doses geslachtshormonen af.”

Bij het uitblijven van zwangerschap na een jaar onbeschermde gemeenschap adviseert Hendriks een bezoek aan een gynaecoloog. Hendriks: “Wij willen de vrouwen die behandeld zijn voor lange lengte in het verleden, bewust maken van het risico op verminderde vruchtbaarheid en hen adviseren, een zwangerschap niet onnodig uit te stellen. De gynaecoloog zou de eicelvoorraad in kaart kunnen brengen.”

De vruchtbaarheid en de zaadcelkwaliteit van mannen die behandeld zijn met geslachtshormonen lijken daarentegen niet aangedaan. De testosteronproductie is echter significant lager bij deze mannen. Aangezien de testosteronproductie verder afneemt met de leeftijd, is het mogelijk dat deze mannen op latere leeftijd toch klachten krijgen van te lage testosteronspiegels en dan testosteronbehandeling behoeven. Hendriks: “De behandeling van jongens lijkt daarmee vooralsnog veilig met de kanttekening dat eenmalige controle van de testosteronspiegels rond 50-jarige leeftijd wenselijk lijkt.”

Emile Hendriks promoveert op 13 december 2012 op zijn onderzoek naar effecten van behandeling van jongens en meisjes met geslachtshormonen.

Plaats een reactie