Op dit moment zijn de kosten voor teelt, oogst, transport en verwerking van de energiegewassen gemiddeld twee keer zo hoog als de productiekosten van benzine. Dat concludeert promovendus Floor van der Hilst, van de leerstoelgroep Valorisatie van plantaardige productieketens, van Wageningen University, onderdeel van Wageningen UR, die twee productieketens van ethanol in Noord-Nederland onderzocht, deze maand in het blad Agricultural Systems.
Nederlandse biobrandstof ethanol kan niet concurreren met benzine uit olie.
Tegenvaller voor Energy Valley
Haar conclusie is een tegenvaller voor het initiatief Energy Valley in Noord-Nederland, dat voorop wil lopen in Europa bij de energieproductie uit biomassa. Noord –Nederland stimuleert de productie van ethanol als biobrandstof en koppelt bedrijven en kennisinstellingen om innovatie op het gebied van duurzame energie te realiseren.
Bij haar berekening nam Van der Hilst als eerste alle lokale karakteristieken mee, zoals het huidige landgebruik, de bodem en de regenval. Daaruit blijkt volgens haar dat energiegewassen in Noord-Nederland alleen lonend kunnen worden op marginale landbouwgrond. Dat komt omdat een gewas als miscanthus (olifantengras) minder eisen aan de bodem stelt dan voedselgewassen.
Liever gras dan bieten
Toch is de teelt van energiegewassen in Noord-Nederland niet kansloos, meent Van der Hilst. ‘Als de olieprijs stijgt en de conversietechnieken beter worden, kan ethanol uit gewassen onder bepaalde voorwaarden competitief zijn.’ De grassoort
miscanthus is daarbij kansrijker als energiegewas dan suikerbiet, omdat je dit gewas na aanplant twintig jaar kunt oogsten met een simpel management, waardoor de kosten laag blijven. Bovendien staat de verwerkingstechniek van miscanthus, waarbij cellulose wordt omgezet in ethanol, nog in de kinderschoenen met een rendement van 35 procent. Technologen denken dat dit rendement kan stijgen naar 50 procent. Als de olieprijs ook nog verdubbelt, zou ethanol uit miscanthus wel competitief zijn, verwacht Van der Hilst.
Van der Hilst gebruikt de onderzoeksmethode ook om de mogelijkheden voor energiegewassen in Oekraïne en Mozambique te onderzoeken. ‘Nederland is een klein land met dure grond en arbeid. De potentie in die landen waar de prijzen lager zijn en gunstiger klimaat en bodemcondities heersen, is veel hoger.’
Ze promoveert bij de Utrechtse hoogleraar Andre Faaij en Johan Sanders, hoogleraar Valorisatie van plantaardige productieketens in Wageningen.
Auteur: Albert Sikkema