Er wonen 1630 honderdjarigen in ons land. In 1900 waren dat er tien. We worden allemaal ouder. Maar veel krijg je niet te zien van (hele) oude mensen. Ze worden gezien als gebrekkig en hulpbehoevend. Ouderdom wordt weggestopt.
In onze moderne cultuur is daar niet zo veel belangstelling en waardering voor. Het oogt immers niet. Er heersen blijkbaar andere ideaalbeelden over schoonheid en betekenis.
De beeldend kunstenaar en fotograaf Truus Groen huldigt een andere opvatting. Overal in het land heeft ze honderdjarigen gefotografeerd, van Groningen tot Maasbracht, in dorp en stad, mannen en vrouwen, rijk en arm, rakkers en rustige types.
Zij legde ze niet vast om het tekort te laten zien, maar speurt met haar camera juist naar de eigen ziel, kracht, waardigheid en schoonheid van ouderdom.
Tijdens de reis langs de honderd gezichten van de eeuwelingen herken je – vooral in de ogen – blijdschap maar ook leed, voorspoed maar ook tegenspoed.
Het heeft deze lange levens rijk gemaakt en de schoonheid ervan gloort door de groeven heen te zien. Zij slaagt erin die op artistieke manier te laten zien. Zoals van een oude eik, die ook een bijzondere schoonheid heeft.
Er is van deze portretten een luchtig en prachtig fotoboek gemaakt. De foto’s worden subtiel afgewisseld met stillevens van handen en korte, eenvoudige geschiedenissen en krachtige uitspraken van de eeuwelingen.
Spaanse griep, twee wereldoorlogen, de eerste auto, de AOW (‘dat was pas luxe’), armoede en zwoegen. Ze hebben het allemaal meegemaakt, een volle eeuw! Leuk en verrassend zijn de antwoorden op de vraag ‘waardoor bent u honderd geworden?’ Ome Toon Arends (1900) vindt: ‘gewoon asemen!’
Boekgegevens
Beeldend kunstenaar en fotograaf: Truus Groen
Titel: 100 x 100 | Een reis langs honderd gezichten van honderdjarigen
Prijs: € 29,95 – Pagina’s: 202
Uitgever: Webmagazine Fotografie.nl
Bestellen: 100 x 100 | Een reis langs honderd gezichten van honderdjarigen