Mensen met terugkerende depressies krijgen doorgaans jarenlang antidepressiva voorgeschreven. Aan de Rijksuniversiteit Groningen wordt dit langdurig gebruik van antidepressiva onderzocht, waarbij het vooral gaat om de vraag of mensen kunnen afbouwen of juist door moeten slikken na herstel van een depressie. De belangstelling om aan het onderzoek mee te doen is groot; afgelopen maand is de 4000ste aanmelding gescreend.
In 2011 werden in Nederland 259 miljoen dagdoseringen antidepressiva verstrekt. De jaarlijkse kosten daarvan bedragen ongeveer 121 miljoen euro. Bijna de helft van deze kosten ontstaat door antidepressiva die wél bij de apotheek wordt opgehaald, maar vervolgens niet worden gebruikt. Kostenbesparing is dus mogelijk, zegt onderzoeker Gerard van Rijsbergen. Eerder onderzoek laat bovendien zien dat zeventig procent van de mensen die antidepressiva gebruiken, die niet op de juiste wijze gebruiken. Dat vergroot de kans op terugkeer van een depressie.
Wat werkt het best voor wie
Klinische psychologen van de Rijksuniversiteit Groningen werken daarom aan een grote landelijke studie met de vraag op welke wijze mensen antidepressiva langdurig gebruiken. Van Rijsbergen: Onderzocht wordt wat het beste werkt voor wie. Mogelijk kan een specifieke groep mensen het gebruik van antidepressiva afbouwen als zij een psychologische training krijgen. Maar voor andere mensen kan het juist beter zijn om langer door te slikken om optimaal beschermd te blijven tegen terugval.
Kostenbesparing
Het onderzoek kan resulteren in een vermindering van het gebruik van medicatie. Behalve dat patiënten daar baat bij hebben, kan dit een grote kostenbesparing voor de gezondheidszorg opleveren.
Alternatieve behandeling
Op de afdeling Klinische Psychologie wordt ook onderzoek verricht naar de vraag of een alternatieve behandeling via het internet en mobiele telefonie bescherming biedt tegen depressie.
Aanmelden
Patiënten die hersteld zijn van depressies in het verleden, maar nog wel steeds een antidepressivum gebruiken of interesse hebben een preventieve training via internet en telefoon kunnen zich aanmelden via doorbreekdepressie@gmail.com of tel. 06-39616754 (zie ook www.doorbreek-depressie.nl). Afgelopen maand is de 4000ste aanmelding gescreend, maar er is nog steeds ruimte voor meer deelnemers.
Compleet nutteloze studie.
Veel effectiever werken bestaat erin dat het werkingsmechanisme of de farmacologie van de gebruikte stoffen wordt bekend gemaakt.
Met het soort van die aangekondigde studies blijft men maar spartelen in het donker over het gebruik van stoffen waarvan om commerciële redenen het verboden is de werking te publiceren.
Wie de werking ervan zou (willen of mogen) kennen, kan dan echt bij volle verstand oordelen hoe ermee gewerkt moet worden.
Zie ook : http://requiem.haesbrouck.be
Helemaal eens met Fernand Haesbrouck
Daar wil ik aan toevoegen dat ik het schandalig vind dat slachtoffers van het verzonnen stofjesverhaal van de afgelopen 10 jaar op de tweede plaats lijken te staan en de zorgkosten worden vermeld. Laat dan ook de verdiensten van de pharmaceutische industrie en co, (die al die jaren miljarden hebben omgezet met misleidende verkooppraatjes) zien. Bovendien worden misleidde en slecht geïnformeerde gebruikers een schuldgevoel aangepraat door het verhaal dat 70% van de gebruikers antidepressiva niet op de juiste wijze gebruiken. Dat is heel kort door de bocht, er is veel meer aan de hand met dit soort “medicatie”.
Laat het duidelijk zijn dat ik een goed uitgebreid onderzoek toe juich voor de toekomstige generatie. Maar als de kostenbesparingen in deze fase voorop staan heb ik mijn bedenkingen over de bedoelingen en deskundigheid van dit onderzoek. Ik heb jarenlang als gebruiker mijn twijfels gehad bij het gebruik van antidepressiva, ken het waarom en gevolgen uit eigen ervaring, en regelmatig om een goed onderzoek gevraagd. Nooit werd daar serieus mee omgegaan. Alsof . . . er andere belangen meespelen.
De verdiensten van de pharmaceutische industrie en co mogen ook best aan het licht mogen komen. Die hebben een hele grote invloed binnen deze problematiek met hun misleidende verkooppraatjes.
https://facebook.com/profile.php?id=100004372621003
GEPROLONGEERD ONTWENNINGSSYNDROOM
Bij sommige mensen kan na langdurig gebruik van antidepressiva (enkele jaren) een syndroom optreden na stoppen van de inname. Dit syndroom, dat jaren kan aanhouden wordt het “geprolongeerd ontwenningssyndroom” genoemd (Engels: protracted withdrawal, er bestaat nog geen officiële Nederlandse definitie). De symptomen kunnen het eerste jaar of zelfs de eerste twee jaren extreem heftig en ondraaglijk zijn en omvatten onder meer spierspasmen, beven, diarree/darmkrampen, duizeligheid, misselijkheid, overgeven, gezichtsproblemen, overgevoeligheid voor licht en/of geluid, depersonalisatie/derealisatie, sensaties van electriciteit en/of naalden, angst, depressie, urineerproblemen en meer.
Hoewel het syndroom potentieel zeer ernstig en angstwekkend is en normaal functioneren voor lange tijd onmogelijk maakt zullen deze verschijnselen meestal in de loop van de tijd afnemen en verdwijnen. Helaas is dit een grillig en niet-lineair proces.
Hoe verloopt het herstel ?
Herstel van het zenuwstelsel is een nogal mysterieus proces. Het herstel verloopt niet lineair, er zijn pieken en dalen, mensen noemen vaak de analogie met het oplossen van de kubus van Rubic. Anderen spreken van een draaimolen of rollercoaster (achtbaan), al deze analogieën zijn juist. Het grillige en niet-lineaire verloop kan zeer demoralizerend zijn en het woord “helse ervaring” komt in bijna alle gebruikersomschrijvingen terug.
Met zekerheid kan gesteld worden dat de ervaring is te vergelijken met in een diep zwart gat geworpen te worden, er een klein beetje uit te kruipen om vervolgens herhaalde malen weer teruggeworpen te worden. Dit proces kan mensen tot wanhoop drijven, met name na abrupt stoppen of te snel afbouwen. Veel van de zelfmoordpogingen na stoppen met een antidepressivum zijn naar alle waarschijnlijkheid een gevolg van deze ontwenningsklachten en niet van terugkeer van de depressie.
De paradox van antidepressiva
Wanneer de arts of psychiater ons een antidepressivum voorschrijft is dit meestal naar aanleiding van depressieve gevoelens, stemmingsstoornissen of persoonlijke problemen. Wanneer we stoppen kunnen we verwachten dat deze problemen terugkeren.
Maar plotseling kunnen we niet meer normaal functioneren, normaal denken, normaal schrijven, normaal slapen en komen terecht in een toestand die we ons niet konden voorstellen.
Komende vanuit een toestand van angst of depressie vinden we ons na stoppen met de medicatie terug in een situatie waarin we totaal niet meer in staat zijn tot de normale dingen van het leven en routinematige handelingen die vanzelfsprekend waren voordat we het antidepressvum gingen slikken. Stoppen met antidepressiva heeft de potentie een reeks problemen te veroorzaken waarbij de oorspronkelijke reden van voorschrijven volkomen verbleekt. En niet zelden worden mensen dan door hun arts weer teruggezet aan het middel omdat “de onderliggende ziekte/depressie nog niet genezen is”. Dat is de bijna duivelse paradox van de antidepressiva.
Windows, waves and healing
Na stoppen van een antidepressivum(Seroxat/Paxil, Efexor, Zoloft, Lexpro en anderen) kunnen we abrupt of geleidelijk terechtkomen in wat mensen een “wave” noemen.
Deze wave houdt een toestand in van een extreem ziektegevoel en een intens lichamelijk en psychisch lijden, deze conditie kan maanden of nog langer aanhouden. Sommige symptomen zijn erg moeilijk te omschrijven. Het is gedurende een dergelijke periode dat we ons slechter en slechter gaan voelen en alle hoop kunnen verliezen.
Vaak na ongeveer 18-24 maanden (maar korter of langer komt ook voor) kan men vrij plotseling een sterke verbetering ervaren, alsof de hemel ineens opengaat. Dit wordt in het jargon een “window” genoemd. Het is een prettig gevoel en geeft weer nieuwe hoop. Maar helaas kan dit gevoel van korte door zijn, na uren, dagen of weken sluit het window weer en eindigt de persoon opnieuw in een wave.
Het window zal weer opnieuw opengaan, het is echter afwachten wanneer. Dit proces is niet te beinvloeden, een consistente en zeer geleidelijke afbouw zal het proces bijna altijd veel draaglijker maken. Volgens prof. David Healy, een van de weinige experts op dit terrein, kan volledig herstel tot vier jaar vergen. Volgens sommigen kan het nog langer duren, maar het lijkt erop dat volledig herstel voor iedereen mogelijk is.
https://facebook.com/profile.php?id=100004372621003